Zaburzenia hormonalne a choroby skóry psa - wszystko, co warto wiedzieć

Hormony odpowiedzialne są za regulacje wielu funkcji w psim organizmie. Ich niedobór lub nadmiar szybko odbija się na zdrowiu zwierzaka, uwidaczniając się na psiej skórze i stanie jego okrywy włosowej. Oprócz chorób skóry często występują też inne objawy - zależnie od danego schorzenia.

 

Co warto o tym wiedzieć? Jakie rodzaje chorób skóry pojawiają się na skutek zaburzeń endokrynologicznych u psów? I jak je leczyć? Sprawdźmy!

 

---

Wpływ hormonów na organizm psa

Schorzenia endokrynologiczne, czyli problemy w wydzielaniu hormonów, najczęściej pojawiają się u psów w wieku średnim i tych starszych. Dotyczą one wszystkich ras, niezależnie od wielkości, choć przyjmuje się, że niektóre schorzenia mogą być uwarunkowane genetycznie.

 

Niedobór lub nadmiar hormonów zwykle powoduje problemy skórne u psa, ale także:

• zaburzenia zachowania: problemy behawioralne mogą dotyczyć zwiększonej agresji, ale także lęku czy apatii u psa;
• zmianę masy ciała: w chorobie cushinga pies ma nadwagę, a jego brzuch przyjmuje kształt beczki;
• nadmierne łaknienie i częstsze oddawanie moczu;
• problemy z sercem.
   

Zwykle jednak papierkiem lakmusowym informującym o chorobie jest okrywa włosowa. To znak, że ze skórą psa dzieje się coś nienaturalnego. Włos staje się matowy i zaczyna wypadać, a skóra ciemnieje i traci sporą dawkę wilgotności. Trzeba wtedy reagować szybko.

 

Jakie choroby endokrynologiczne zwierząt powodują zmiany w psiej skórze?

Ilość zaburzeń hormonalnych występujących u psów i wywołujących zmiany skóry jest stosunkowo niewiele. Poniżej przedstawimy najpopularniejsze z nich. Warto jednak w tym miejscu dodać, że zaniedbane choroby skóry szybko mogą przekształcić się w coś znacznie gorszego. Zwłaszcza, że często są symptomem znacznie poważniejszych schorzeń.

 

Pamiętajmy jednak, że oprócz hormonów wpływ na choroby skóry psa ma również jego wiek, sposób żywienia, poziom stresu oraz alergie. Skutki tego typu zaburzeń pomogą zniwelować profesjonalne kosmetyki, stworzone z myślą o podrażnionej skórze.

 

{grupa_2}

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy należy do najczęstszych chorób endokrynologicznych występujących u psów. W trakcie choroby spada poziom hormonów tarczycy, które odpowiadają za odbudowę naskórka, barierę ochronną skóry i wygląd włosów. Psia sierść matowieje, staje się łamliwa i miejscami wypada. Często w zaburzeniach pracy tarczycy pojawia się również hiperpigmentacja skóry, a także symetryczne wyłysienia. Niewystarczająca do prawidłowego funkcjonowania ilość hormonów przyczynia się również do ogólnego osłabienia organizmu - senności i spadku aktywności u psa.

 

Ta choroba tarczycy hamuje rozwój cebulek włosowych, osłabiając ich osadzanie się w skórze. Pies traci sierść, która rośnie na brzuchu, grzbiecie oraz po bokach, często okrywa włosowa przerzedza się również na końcu ogona. Uwidaczniają się również choroby skóry - dochodzi do nadmiernej pigmentacji w miejscach wyłysień, pachwinach i na brzuchu, a sama skóra często traci swój optymalny poziom nawilżenia.

 

Nadczynność kory nadnerczy, czyli zespół cushinga

Choroba kory nadnerczy to choroba przewlekła, która nieleczona może prowadzić do wielu niebezpiecznych powikłań, np. chorób nerek, i w konsekwencji kończyć się śmiercią naszego pupila. Dlatego tak ważna jest jej prawidłowa diagnoza. Warto tutaj wspomnieć, że może ona dotknąć praktycznie każdego psiaka, istnieją jednak rasy bardziej narażone na tę chorobę, np. pudle i jamniki. Częściej też pojawia się ona u suczek niż u psów samców.

 

Objawy pojawiają się na skutek podwyższenia u psa poziomu kortyzolu. Ten ważny hormon ma zdolność do regulowania psich zachowań, metabolizmu, a także stanu skóry.

 

Do pierwszych objawów choroby należą:

• zmiany skórne: nadmierna pigmentacja, pojawianie się zaskórników, skóra staje się cieńsza i bardziej podatna na podrażnienia;
• wyłysienia: pies gubi sierść symetrycznie po bokach ciała, staje się ona matowa, a włosy słabiej odrastają po wizycie u psiego fryzjera;
• nadmierne łaknienie i większy apetyt, skutkujący pojawieniem się otyłości u psa;
• trudności w gojeniu się ran.
   

Łysienie X

Nazywane jest również alopecią oraz chorobą czarnej skóry ze względu na pojawiające się na skórze psa czarne plamy. Przyczyna łysienia X nie jest do końca znana. Przyjmuje się, że duże znaczenie mogą mieć uwarunkowania genetyczne.

 

Najczęściej pojawia się u szpiców, w tym szpiców miniaturowych oraz wilczych, a także samoyedów, chow chow czy psów rasy alaskan malamute.

 

Wśród objawów choroby należy wymienić:

• zmianę koloru włosa;
• powstawanie wyłysień, na karku, grzebiecie oraz po bokach;
• łuszczenie się naskórka;
• przebarwienia skóry.
   

Włos okrywowy zaczyna wypadać, a sierść staje się szczęnięca, odwodniona i matowa. Często też ciemnieje. Następnie mieszki włosowe zanikają, w konsekwencji czego nasz pupil łysieje. Dodajmy, że alopecia może występować zarówno z nadmierną pigmentacją skóry, jak i bez niej.

 

 

Diagnozowanie tej choroby skóry opiera się na wykluczeniu innych, w tym niedoczynności tarczycy, Cushinga czy nużycy. Dzięki temu możemy podjąć leczenie adekwatne do przyczyny choroby.

 

Zaburzenia hormonów płciowych

Hiperestrogenizm to często pomijana choroba, która występuje zarówno u psów samców, jak i suczek. Wynika z zaburzeń poziomu estrogenów i w zależności od płci zwierzęcia może być wynikiem guza czy policystycznych jajników u suczek.

 

Przy zaburzeniach hormonów płciowych pies traci sierść na udach, w okolicy narządów płciowych, a także na wewnętrznej części szyi. Na psiej skórze pojawiają się również czarne plamy wynikające z nadmiernej pigmentacji. Poza objawami skórnymi czasem zauważyć można powiększenie się gruczołów sutkowych.

 

Jak leczyć zaburzenia hormonalne?

Nie ma jednego schematu leczenia w przypadku psów cierpiących na wyłysienia związane z problemami hormonalnymi. Zależy ono od przyczyny choroby, potwierdzonej szeregiem badań. Czasem konieczne będzie leczenie chirurgiczne, w innych sprawdzą się leki. W przypadku niedoczynności tarczycy zwierzę leczy się, podając mu farmakologicznie do końca życia hormony tarczycy, a przy chorobie cushinga trilostan.

 

Czasem, gdy pies traci sierść garściami pomocne będą również różnego rodzaju maści, specjalistyczne szampony i lecznicze kąpiele.

 

W przypadku Łysienia X widoczne korzyści w odbudowie skóry i okrywy włosowej daje wanna ozonowa. W Saloniku dla pupila w naszym spa dla psa oferujemy kąpiele ozonowe, które działając antybakteryjnie, odżywiają strukturę włosa od wewnątrz, odbudowują zniszczone miejsca i dogłębnie nawilżają skórę. Efekty widoczne są już po pierwszej wizycie, choć dopiero regularna terapia daje najlepsze rezultaty.

 

Zobacz: Kąpiel ozonowa - co to jest i jak działa na psią skórę?

 

Spore znaczenie mają również kosmetyki używane do pielęgnacji sierści. Ich odpowiedni wybór stanowi wsparcie w licznymi wyłysieniami u psa. Do problemów skórnych czworonogów o każdym typie sierści powstała seria kosmetyków Tauro. Produkty nie tylko świetnie oczyszczają skórę, ale też działają antybakteryjnie, nawilżają i stymulują do odnowy, skutkując odrastaniem sierści.

 

{grupa_1}

Choroby skóry a zaburzenia hormonalne - podsumowanie

Nie wszystkie problemy skórne u psów powodowane są hormonami. Jest to jednak dość częsta przyczyna wyłysień u psów różnych ras i kundelków. Odpowiednia diagnoza daje Tobie, jako właścicielowi, możliwość podjęcia szybkich działań i uratowania sierści swojego pupila, a także uchronienia go przed innymi, niebezpiecznymi powikłaniami.